Brussel
is Brüsel, Brussels en Bruxelles 'De Duistere
Steden', een serie strips van tekenaar François Schuiten en
scenarist Benoît Peeters over moderne metropolen, metropolen
die tegelijkertijd onwerkelijk en reëel - om niet zeggen surreëel
- overkomen. Brüsel is de hoofdstad van deze duistere steden.
Tussen Brüsel en de stad Brussel bestaan 'verwarrende overeenkomsten',
schrijft Peeters. Brüsel is ook het verhaal van projectontwikkelaar De Vrouw die de bestuurders van de stad om zijn vingers wint en vanuit zijn luchtschip de ontmanteling en megalomane herbouw van de stad regisseert. De modernisering van Brüsel loopt echter uit op een fiasco. De burgemeester overlijdt, De Vrouw verdwijnt, de ondergrond van Brüsel blijkt een spons; half afgebouwd gaat de stad ten onder in het water. En
Brüsel is ook Brussel, of Bruxelles. De stad die al sinds
midden vorige eeuw de vorm heeft van een bouwput. De stad ook
waar het door de obscure architect Joseph Poelaert ontworpen
Paleis van Justitie arrogant boven de volkswijk de Marollen uittorent.
De stad die zich eerst heeft gespiegeld aan Parijs (doorbraken)
en later aan New York (wolkenkrabbers). De stad waar het architectonisch
erfgoed van Victor Horta is verkwanseld, waar 'verbrusseling'
synoniem is van systematische sloop. Bron: Type: Copyright: Het werk van Schuiten en Peeters is uiteraard inspiratie geweest voor onze type-aanduiding ‘Duistere steden’. Al in oktober 1997 werden zij bereid gevonden om aan ons strip-project (het huidige Op dat moment, in Parijs) mee te werken. De eerste aflevering in Blauwe Kamer (december 1997) ging over Brussel – nu opnieuw hier door ons gepubliceerd. De derde en voorlopig laatste aflevering zal gaan over hun stripverhaal Urbicande.
|