Klik hier voor een impressie van de presentatie van Renée's bundel, zaterdag 19 april 2008 in het atelier van Friedje van Witzenhausen aan de Prinsengracht in Amsterdam

Gedichten van Renée van der Bijl

De gedichten van Renée van der Bijl (1990) zijn geschreven in Amsterdam. In huizen aan grachten, waarvan het water soms groen lijkt. Waar ze in het gedicht na goedkeuring een muts met een randje opzet. En waar een auto knarst en een ruit glimt. Renée debuteert met deze bundel. Het is haar poëzie. Over het warme bloed van opa, of een blote buik waar een zoentje op moet.

Impressies presentatie bundel - hier...
Bundel bestellen via reneevanderbijl@gmail.com...
Blauwdrukken van Friedje Witzenhausen - hier...
Nog een gedicht:
www.gedichtenweb.nl/gedicht/Zijn-rode-schoenen.html
Link: RVDB Poetry

Bestel de bundel door een mailtje naar Renée te sturen. De bundel kost 5 euro plus verzendkosten.Klik hier voor een impressie van de presentatie van Renée's bundel, zaterdag 19 april 2008 in het atelier van Friedje van Witzenhausen aan de Prinsengracht in Amsterdam.

 

 

 

 

 

 

Presentatie bundel
Speech van Friedje

Meer indrukken
door Bernard Leupen (architect en fotograaf) - (bernardleupenfotograaf.blogspot.com/)
Tijdens de presentatie maakte Bernard Leupen prachtige foto's. Een impressie hier...

Ontregelend
volgens Liesbeth Sluiter (fotograaf)
Ontregelend. Een meisje met een hele eigen wereld, en taal om die een beetje te laten zien.

Cool and imaginative
by Daniel R. Gould (critic)
At 'No Name Gallery' (well, there is no name and only an address on the invite, but that is listed in such a way that makes it obvious it is NOT meant to be a name. The gallery holder says she likes that I call it the No Name Gallery...so, okay...) there is not, really, an 'art exhibition' in the sense that there are no paintings, drawings, etc on view. It was actually a presentation for a new book of poetry by the 18 year old writer, Renée van der Bijl, 'Gedichten, Over het Groene Water aan de Gracht.' However, the work was presented in an artistic and visual manner: Seven umbrellas devoid of their coverings---that is with the metal skeleton spokes exposed---hung from the ceiling and to the spokes was a pierced page taken from the book---with a poem, of course. Cool and imaginative.
Gould's 3D List: Week #33, 2008

Renée tovert beelden
door Friedje Witzenhausen (kunstenares, nam initiatief voor de presentatie en maakte Blauwdrukken van het gedicht 'Over het Groene Water van de Gracht')
Renée neemt de lezer mee in een wereld die ze bekleedt met wonderlijke wezens, haar gevoelens. Het is geen abstracte wereld, ze roept heel concrete beelden op. Daarmee schept ze een soms nostalgisch, soms wanhopige, soms ironische of geheimzinnige sfeer. Als lezer voel ik me niet buitengesloten, maar meegevoerd in die sfeer/wereld/gedachte. Dat daarom haar gedichten ook zo menselijk blijven.
En dan iets over de vorm: Paul Eluard heeft in L'evidence poetique - wat ik met de vanzelfsprekendheid van de poezie zou willen vertalen - het volgende geschreven: "Gedichten hebben altijd grote witte marges, grote marges van stilte waar de levendige herinnering langzaam omgevormd wordt tot een waanzin zonder weerga." Die marges, die witregels noemt hij de kern van zijn poëzie. Iets verder zegt Eluard: "Mijn poëzie moet je dus leren lezen in de witregels en in de stiltes. Dat is niet zo moeilijk, want het is een poëzie die evenzeer zwijgt als spreekt." Wat Eluard zegt over de witregels geldt zeker voor een aantal gedichten van Renée. Ik laat het aan de lezer over om zelf die kern te vinden.
En dan wil ik nog een opmerking maken over een onverwachte overeenkomst tussen haar en mijn werkwijze, tussen taal en beeld. Ooit schreef ik over de beperking van de taal - woorden komen altijd na elkaar, moeten na elkaar komen om leesbaar te blijven. Beelden blijven 'leesbaar' ook als ze over of door elkaar staan. Om de gelaagdheid van zo'n beeld te vatten zou ik wel alle letters over elkaar willen schrijven maar dan is de tekst niet meer leesbaar. Dat is de beperking van taal dat hij lineair is, dat de tijd noodzakelijk is om ruimte, kleur, vorm en compositie als onderdeel van het gehele beeld te beschrijven.
Die visie moest ik dit jaar gaandeweg bijstellen. Want die gelaagdheid ontstaat op geheel natuurlijke wijze in de gedichten van Renée. Zij kan dat, zij tovert beelden met haar taal en laat die beelden en gewaarwordingen over elkaar buitelen, zonder dat het gedicht aan zeggingskracht inboet.


Home...

 

 

 

Blauwdrukken van Friedje Witzenhausen

Meer Blauwdrukken van Friedje Witzenhausen - hier...

Home...

 

Nog meer indrukken van de presentatie...
(foto's van Bernard Leupen - bernardleupenfotograaf.blogspot.com/)

 

Home...

 

(C) RVDB Poetry - Amsterdam 2008-2009

Alle foto's door Rob van der Bijl, behalve de 'Nog meer indrukken...' door Bernard Leupen.