Hoogbouw in vogelvlucht (w021)

Klassiek voorbeeld van hoogbouw in een buitenwijk van Den Haag.

Eind jaren 60 wordt het grote nieuwe stadsdeel 'Zuid-west' gecompleteerd met een serie hoge torenflats. In een enkele kilometers lange zone staan vier woontorens op een paar honderd meter van elkaar. Op de vogelvlucht wordt de stedebouwkundige enscenering rooskleurig voorgesteld. Torens in het groen met sportvoorzieningen tegen een wijdse achtergrond, en verderop de 'gewone' stad.
Maar de werkelijkheid blijkt weerbarstig. De torens staan in feite geïsoleerd en worden van de rest van de stad gescheiden door een drukke, midden jaren 90 verbrede autoweg. De flats zelf gaan grotendeels schuil achter onbestemd groen.

De stedebouwkundige enscenering in combinatie met de 'anonieme' architectuur bemoeilijkt de oriëntatie. Alle torens zijn (daarom?) uitgerust met een eigen embleem; een zijgevel van elke toren is opgesierd met een reusachtig logo in de vorm van een driehoek, cirkel, ster, dan wel vierkant. Alle torens liggen verscholen achter een vierbaansweg. Dat is ongunstig voor sociale veiligheid. Twee torens (driehoek en vierkant) liggen niet al te ver van een kruispunt. Dat hoeft op zich geen voordeel te zijn. Immers, de zichtbaarheid is aldus niet wezenlijk beter, maar de vluchtroutes (voor inbrekers bijvoorbeeld) zijn beduidend korter en leiden sneller naar haltes openbaar vervoer.

De torens hebben een parkeerterrein aan de achterzijde. Het zicht en het toezicht daarop is buitengewoon slecht.

Op de begane grond van elke flat bevindt zich een bergingencomplex. Hier is ook de gemeenschappelijke hal die alle bewoners toegang verschaft tot het trappenhuis en de lift.

De entree en bijbehorende hal zijn krap gedimensioneerd en sober vormgegeven. Het geheel oogt gedateerd. De nagenoeg blinde gevels in de 'plint' van de torens dragen bij aan het ontstaan van een anonieme woonomgeving. De overwegend glazen pui van de portiersloge doet hier weinig aan af.

Op zich vormt de aanwezigheid van een portiersloge, grenzend aan entree en hal, een gunstige conditie voor veiligheid. Maar in de praktijk blijkt het beheer tot tegen te vallen; de loge is meestal niet in bedrijf (situatie medio jaren 90).