Caïro benauwend en corrupt

Milan Hulsing heeft een benauwend druk Caïro getekend. Hier werkt ambtenaar Salem aan zijn plan om binnen de Egyptische bureaucratie een complete stad te verzinnen. Een niet al te grote stad weliswaar (van fictieve klei), maar volgens Salem groot genoeg om op te tuigen met een uitgebreid politieapparaat, waaraan veel loon moet worden uitbetaald. Maar omdat deze politiemacht alleen op papier bestaat, verdwijnt al het besteedde geld in de zak van Salem zelf. Een briljant plan zo lijkt het, dat slechts denkbaar en reëel wordt in de chaotische en corrupte context van Caïro, waarin de repressieve staat met zijn alom aanwezige politiemacht het dagelijks leven van de stedelingen controleert.



Het loopt slecht af met Salem, want uiteindelijk nagezeten door zijn eigen fictieve politie. Nog maar een jaar daarvoor was hij in Caïro zo voortvarend met zijn corrupte planningswerk aan de slag gegaan. De stedelijke omgeving leek toen vertrouwd. De Mohammed Ali Moskee torende als vanouds boven het panorama van de metropool uit. Maar in het vet geschilderde perspectief van auteur Hulsing is het metropolitane landschap wel heel erg verdicht. De minaretten verdringen zich aan de horizon, terwijl hoogbouw en historisch bebouwing nog veel meer op elkaar gepakt lijken dan in de toch al zo drukke en volle werkelijkheid van Caïro.

Salem haast zich door de straten van Caïro. In beslag genomen door zijn plannenmakerij probeert hij te ontsnappen aan de stedelijke menigte. “Allemachtig!” Hij besluit om een paar blokken om te lopen. Intussen wringt het verkeer zich door de overvolle straat.

In Hulsings persoonlijke landschap van Caïro baant Salem zich zijn wegen. In de afgeladen stadsbus heeft hij het Spaans benauwd en prijst zich gelukkig wanneer hij uit het openbaar vervoer weet te ontsnappen. Niet veel later zien we hem vanuit een kikvorsperspectief ferm doorstappen. “Over een jaar kan ik rentenieren.” Tenminste, dat denkt hij.

Bron:
Milan Hulsing, Stad van klei. Castricum, Oog & Blik, De Bezige Bij, 2011.

Type:
Persoonlijke landschappen.

Copyright:
Milan Hulsing, 2011.

Milan Hulsing heeft ons persoonlijk de hier getoonde prenten toegezonden met toestemming om ze in de reeks Op dat moment, in Parijs te gebruiken. Waarvoor onze dank. Hierboven hebben we daarom ruimte beschikbaar gesteld voor zijn favoriete plaatje uit Stad van Klei.